Garden Route - Knysna

Gelukkig zijn we alweer vroeg wakker om te genieten van de laatste uurtjes op deze mooie plek. Check-out is pas om 11:00 dus we hebben lekker nog even. Daarom lopen we na een heerlijk bakkie op ons balkon om 7u op het strand en wandelen zo’n 1,5 u in de ochtendzon. Onderweg komen we nog een bijzondere vent tegen waar we (natuurlijk) weer even een praatje mee maken, hij is op zoek naar hout om meubels te maken, ruimt rommel op en vertelt dat hij een heerlijk relaxed leven heeft en al 3 jaar geen nieuws meer kijkt. Kijk dan, we hebben hier de zee, ik heb hier een heerlijk leven, verdien geld met mijn meubels en een guesthouse wat heb ik eraan om te zien hoe ze elkaar kapot maken? De aarde is toch sterker, die overleeft….niets meer om zich druk om te maken…tja zo kan het ook....Een paar andere bijzondere bewoners van J-Bay zijn 3 golden retrievers, of eigenlijk echte zeehonden haha. We dachten dat ze bij mensen horen maar nee….met zijn drietjes struinen ze het strand af, gaan zwemmen, op de rotsen zitten, later zien we ze spelen met een soort van otter in de zee en ze laten zich met de golven meevoeren. Heel aandoenlijk.

We nemen afscheid van deze fijne plek met een heerlijk ontbijt en vervolgen onze weg richting de welbekende Garden Route ofwel Tuinroute. Dit is inmddels de Western Cape en een mooie kuststreek met grote baaien, rivieren, lange zandstranden, rivieren, kliffen, tropische bossen en rotsen. We volgen de N2 en inmiddels regent het alweer heftig. Dus als wij langs o.a. Stormsrivier en het Tsitsikamma National Park komen, belangrijke punten op de route, besluiten we toch door te rijden. Bij Bloukrans wordt het weer droog en wacht de brug met de hoogste bungyjump van de wereld – 216 meter. Een toeristisch en commercieel gebeuren maar je kunt het wel heel mooi zien. Gerdian heeft van tevoren gezegd dat hij dat wel wil….ik word echt kotsmisselijk als ik ze zie springen. Binnen in het cafe kun je de live camerabeelden van dichtbij zien, en ik zie Gerdian al steeds minder enthousiast worden. Zeker als er ook staat dat je het niet moet doen bij rugproblemen…hij moet fit zijn voor volgende week;-) Ik ben allang blij…ik vind het heel heftig om te zien.

Oesters in Knysna
We nemen nog even de afslag naar Nature’s Valley, ook omdat we overal even kijken of we het iets vinden om te verblijven. Maar ook hier lijkt het erg uitgestorven, dus rijden we maar weer de berg op en vervolgen onze weg naar Plettenberg Bay. Ook een bekende plaats op de route. Een leuk stadje, een grote baai en dus tijd voor een ijsje aan het strand, zeker omdat het weer mooi weer is. Hier spreken we een Nederlands stel met hun 2 kleine zoontjes die voor 3 maanden in Kaapstad zitten en nu ook een stukje tuinroute doen. Zij hebben de nacht ervoor in Knysna (spreek uit als Nijsna) gezeten en een half uurtje later kijken we in een kroeg met WIFI in Knysna online of ze nog plek hebben bij hetzelfde guesthouse als waar zij gezeten hebben. Gelukkig hebben ze een kamer vrij en maken we kennis met de Griekse eigenaresse van ons guesthouse aan de oester-lagune waar Knysna vooral bekend om staat. Die avond eten we die dan ook lekker, aan het waterfront met veel restaurants (en toeristen)

Donderdag 26 januari
Ze hebben niets teveel gezegd: mooie schone kamers, heerlijk bed en een ontbijt met mediterraanse specialiteiten, weer eens wat anders en heerlijk. Dat smaakt helemaal lekker na een stuk hardlopen, deze keer lopen we 5 km samen op een mooi pad langs de lagune. Het is strak blauw en ik heb gelezen dat Buffels Baai heel mooi is. Inderdaad weer een prachtige baai, maar wel veel wind dus de eerste kiters komen al aan. Wel ‘ prutsers’  zoals Gerdian zegt en hij gaat ze een beetje helpen. Als bedankje mag hij gelukkig ook nog even in de golven springen. We lopen nog een heel stuk en beklimmen nog een zandduin, maar dan ben ik wel klaar met het zand in mijn ogen en oren.

Gerdian is intussen wel klaar met de tandpijn die maar af en aan blijft komen. Dus als we terug zijn besluiten we toch maar een tandarts te bellen. Ondanks dat het al 17:00 uur is kunnen we met een half uur terecht. Helaas kan hij nu niets betekenen, op de foto lijkt het vooral de verstandskies te zijn die opspeelt en tegen andere wortels drukt. De behandeling is dus zo klaar maar deze super aardige tandarts houdt ons lekker aan de praat, over surfen, mountainbiken, nederland (zijn ouders komen oorspronkelijk uit Ermelo). (Inmiddels gaat het nog niet veel beter, Gerdian denkt toch dat er iets anders bij zijn kies vorige keer niet goed hersteld is nadat het afgebroken is helaas dus maandag maar in Big Bay weer naar de tandarts, hij heeft de afspraak online al gemaakt. )

We spurten nog even naar top van 1 van de ‘ Heads’, twee kliffen waar tussen de zee en de lagune elkaar raken en je een mooi zicht hebt op de zonsondergang en gaan daarna eten bij een leuk restaurantje/pub met veel locals.