Cheetah Walk en Jeffrey's Bay

Nita heeft ontbijtpakketjes voor ons gemaakt, met natuurlijk haar eigengemaakte jam, en we vertrekken al om 7 uur omdat we om kwart voor 8 in Kirkwood moeten zijn. Net daarbuiten ligt Daniell’s Cheetah breeding Project waar we een Cheetah Walk geboekt hebben. Wat een ervaring. Samen met een ouder Duits stel, die inmiddels al enige jaren in Knysna aan de kust wonen, stappen we in een Pick-up samen met cheetah-dame Zene (mooi) van 6 jaar. Een eind verderop stoppen we op een pad en wachten tot ze van de auto springt. Er wordt uitgelegd dat de cheetah de baas is, zij bepaalt of we lopen of niet en samen met de begeleiders houd je haar vast. Laat de lijn altijd los hangen, blijf naast haar lopen en volg alles wat zij doet. Doe je dat niet en ga je trekken of met de lijn voor haar lopen dan accepteert ze dat niet.

Wat een prachtig beest, je kunt haar gewoon aaien, ze snort en spint de hele tijd en als je onder haar kin aait likt ze je zelfs. Je hebt echt wel het gevoel dat ze op haar gemak is - en wij dus ook. Ze blijft ondertussen alert op alles, de duitse meneer wil ook naar haar toe maar dan opent ze even haar bek, waarschijnlijk vanwege de hoed, dan zie je; het blijft gewoon een wild dier. Ik kan nog wel uren zo lopen, het is echt zo mooi om dit te kunnen doen. Eigenlijk lopen cheetahs niet veel, ze liggen de hele dag en lopen eigenlijk alleen om te jagen. Aangezien er in de farm 15 cheetah’s zijn gaan ze om de tijd, ook als er geen walks zijn met toeristen, wel zelf met ze lopen.

Predator Tour
Na een bak koffie terug op de farm gaan we ook de toer in de rest van het complex doen. Het principe van het project is dat ze ervoor zorgen dat er een gezonde generatie cheetahs komt die in de toekomst weer uitgezet kan worden in het wild. Deze dieren zijn namelijk heel kwetsbaar, de kleintjes worden vaak door andere dieren gedood en er zijn veel ziektes onder de dieren. Daarom worden diverse bloedlijnen bij elkaar gebracht, niets gebeurt kunstmatig maar als een mannetje en een vrouwtje elkaar leuk vinden hopen ze door de combinatie van goede genen weer een gezonde generatie voort te brengen. Dat duurt natuurlijk jaren en dan moet er niet een virus komen zoals een paar jaar geleden; toen is de helft van de cheetah’s gestorven. Het blijft dus heel fragiel, maar het is prachtig hoe men zich hier met vrijwilligers ervoor inzet.  Dat geldt ook voor de andere dieren die hier zijn; danwel gered uit handen van mensen die dachten een wild dier als huisdier te hebben, danwel gevonden zonder moeder, of van andere projecten die tijdelijk geen plek hebben. Hierdoor zien we zowel leopards als leeuwen, wilde katten, stokstaartjes en hyena’s. Wat zijn die groot en we moeten ontzettend om ze lachen, tja het zijn hyena’s of niet ;-) 1 van de 2 blijft ons heel erg volgen en ze zegt til je been maar eens op…en ja hoor, hij doet het ook, daarnaast verschijnt er iets onder zijn buik dat steeds langer wordt…zowel het mannetje als het vrouwtje hebben een piemel en een erectie is de manier om elkaar te begroeten…hahaha ook goedemorgen!! 

J-Bay
Na deze bijzondere ochtend en nog een uitleg van wat mooie routes door het Duitse stel rijden we weer richting de kust. Geen idee waar we zullen landen. We rijden een prachtige pas, de zon komt er doorheen en als we weer naar beneden rijden zien we de prachtige witte stranden liggen. Jeffrey’s Bay it is! We eten even een broodje op een bankje aan het strand waar de zogenaamde ‘Supertubes’ te zien zijn; grote golven die perfect rollen voor golfsurfers. Daar is het dorp ook echt op ingericht, ook vanwege diverse kampioenschappen en natuurlijk de merkjes zoals een Billabong en Quiksilver outlets dus we gaan even shoppen en rijden nog een straatje in. Daar zien we een appartement met een balkon direct aan zee. We bellen en het is nog vrij, wel wat duurder dan normaal maar dan ben ik altijd weer blij met mijn man die dan toch sneller doorzet. Een prachtige kamer op een dito plek met een ongelooflijk uitzicht…dit is elke rand waard! Er staat zelfs een strandmand met handdoeken, parasol en stoelen klaar. Er is veel wind dus er ligt verder niemand op het strand, het lijkt wel uitgestorven….we lopen een stuk langs het strand en gaan nog even de –hier toch weer veel koudere - zee in waar dat beter lukt ivm de vele rotsen die wel overal zijn.

Dolfijnen
Als het wat bewolkter wordt lopen we terug naar ons ‘huis’ en ineens roept Gerdian  ‘kijk dan’ en wijst naar de zee. Daar waar je denkt dat witte golven zijn, verschijnen tientallen dolfijnen. En het houdt niet op, ze blijven maar komen, kippenvel! Later ook nog zelfs vanaf ons balkon, wow! In de kamer is echt aan alles gedacht, de douche heeft zelfs ramen om naar de zee te kijken zodat je niets van het uitzicht hoeft te missen. Nina’s is een heel leuk restaurant waar we op aanraden later gaan eten, helemaal in het surfsfeertje en met de lekkerste vis sluiten we de dag in J-Bay – zoals ze het noemen – af.