Olifanten en Citroenen

Bye bye Balito – Hello Port Elizabeth! Om 5 uur vertrekken we vanuit Babalito Guesthouse en met 20 minuten zijn we al bij de luchthaven. Alles loopt weer zo soepeltjes met het inleveren van de auto en inchecken dat we nog geen half uur later aan de koffie zitten met wat Zuid-Afrikaanse ochtendkranten. Onze vlucht vertrekt om 7.30.

De laatste dag in Ballito was trouwens nog heerlijk, het weer was prachtig en dus zijn we weer naar het strand van Salt Rock gereden. De ochtend heb ik ook nog hardgelopen, houten vlonder 2,5 km langs het strand heen en terug en vooral dan terug de berg op, dat kan alleen maar wandelend zo steil. En dan stel ik mijn mening over Ballito wat bij, mooie huizen en appartementen direct aan het strand, al om 7u zoveel mensen op pad en….ik zie zowaar nog wel 1 dolfijn! Omdat het zondag was ook in Salt Rock veel gezinnen, vooral ook donkere, die genieten van de enorme golven die met veel kracht op het strand komen. We weten zeker dat het overgrote deel niet kan zwemmen maar zo leuk om ze zo te zien genieten met elkaar.

Addo Elephant Park
Met een uurtje zijn we in Port Elizabeth, deze provincie wordt dan de Eastern Cape genoemd. Deze keer staat er een Nissan Almera voor ons klaar, helaas was een upgrade al niet meer mogelijk, motorisch iets sterker maar volgens Gerdian wederom een ' rammelbak' ;-). We rijden direct de stad uit het binnenland in, kilometers lang langs townships…indrukwekkend. Af en toe zitten ze ook langs de weg met grote emmers met aloe vera vruchten die hier groeien. Met een uurtje bereiken we Addo Elephant Park, met zoals de naam al zegt voor het grootste deel olifanten maar ook een aantal andere dieren van o.a. de Big 5. We rijden zelf rond en hebben even vooraan op de kaart gekeken waar vandaag de dieren al zijn gespot: de buffels, leeuwen, hyena’s en natuurlijk de olifanten. Je moet vooral bij de waterpoelen kijken. Het is een bewolkte dag maar wel heel warm zo in het binnenland. Je mag nergens de auto uit, alleen op wat uitzichtspunten maar dan nog steeds op eigen risico. Misschien is het de vroege vlucht, misschien zijn we gewoon te verwend met onze Justinus in Welgevonden maar we vinden het niet echt hier….op 1 plek bij het water heeeeeeel veel olifanten met wel veel kleintjes, mooi om te zien, verder wat schildpadden en buffels maar ook heel veel alleen maar bosjes en dor landschap…ik ga ook een stukje rijden en onze lenigheid wordt op de proef gesteld als we van plek wisselen. Gerdian eerst naar de achterbank, ik naar rechts, en hij weer naar voren. Want als er bordjes staan ‘ beware of lions’  dan denk je toch niet dat ik eruit ga om even snel te wisselen? Later zien we mensen precies hetzelfde doen, we moeten er hard om lachen;-)

Happy Lands Citrus Farm
Na een tijdje hebben we het dus wel gezien en bellen we alvast onze volgende B&B om te vragen hoe het zit met winkels en restaurants in de buurt. We zitten op een citrusfarm en deze omgeving is echt weer ‘ uitgestorven’  dus er is niet veel. Ze geeft ons een leuke tip van een ‘ Farmstal’, een onverwacht winkeltje met de meest lekkere verse producten en ook een restaurant erbij. Dus eten we gewoon wat vroeger daar en nemen nog wat spullen mee.  Het laatste stuk moeten we weer van de verharde weg af en komen we aan bij Happy Lands, de farm van Mike en Nita, twee oudere mensen die nog steeds de citrusfarm runnen. Dit is echt het gebied van de citrusteelt, met name voor de export van citroenen en sinaasappels. Onze kamer is een soort van klein huisje, beetje oud maar wel grappig midden in een grote tuin. We mogen gewoon door de boomgaard lopen dus we gaan nog even lekker de benen strekken en de 3 labradors lopen gezellig het hele stuk met ons mee. De oogst is al geweest maar we plukken toch nog wat citroenen voor in ons water, spelen nog een paar potjes skipbo (5-1 inmiddels;-) en gaan dan slapen. Voelt toch wat ‘ unheimlich’ de plek, het afgelegene, het oude….maar uiteindelijk slapen we weer prima.